کتاب

ایران در آستانه تولد جهان صنعتی؛ صنعت از صفویه تا مشروطه؛ تأثیر روابط ایران با فرانسه و روسیه بر توسعه صنعتی ایران؛ اصلاحات در دورۀ قاجار؛ اقدامات امیرکبیر؛ رویارویی ایران با جهان مدرن؛ نیروی انسانی؛ اصناف صنعتی در ایران؛ صنعت و محیط زیست؛ صنعت در سفرنامه‌های خارجی؛ تحلیل زمینه‌ای فرهنگ و صنعت؛ مدل سیبرنتیکی یک سیستم صنعتی؛ و اصول اصلی روش تحلیل تاریخ تحول در صنعت مباحث مطرح‌شده در کتاب هستند.

نویسنده در این کتاب بر آن است تا دو مقوله‌ی اطلاعات و آگاهی، در روابط فرد و جامعه و در عوامل متغیر اجتماعی نظیر سیاست، اقتصاد و فرهنگ را تبیین نماید.

کتاب «جهان انسانی، انسان جهانی»، مجموعه ای از مقالاتی است که طی آن، کاربرد تئوری تعادلات سه جزئی در حوزه های مختلف محک زده شده است. از قلمرو شناخت تا علوم و از جامعه تا حیات،‌ از تکنولوژی تا علوم پایه و از تحلیل های اجتماعی و چگونگی تحول قدرت در آنها.

سیری در اقتصاد معاصر این کتاب نه تنها متنی تاریخی و با ارزش است، بلکه هنوز کتابی ارزنده برای مطالعه و بررسی علم اقتصاد در جامعۀ ایران به شمار می رود.

پرسش اصلی هایدگر آنگاه که به تکنولوژی می اندیشد، چنین است: چه رابطه ای میان هستی و تکنولوژی وجود دارد؟ پس به عبارتی دیگر، هستی شناسی تکنولوژی در مرکز توجه هایدگر قرار می گیرد.

به هر صورت کار را باید آغاز و پایان دومین مرحله زیستن آدمی که استقلال است دانست - محسن قانع بصیری (مارکس و تکنولوژی)

دمکراسی را باید هنر تنظیم رابطه خلاقانه میان فرد و جامعه تعریف کرد به طوری که فرد بتواند زمینه لازم را برای حضور خلاق و پر انگیزه خود فراهم سازد. این رابطه از دو منظر کار و فراغت تنظیم می شود. در قلمرو فراغت این روابط به گسترش زبان ارتباطی زاینده و امید به آینده و در قلمرو کار به تحول در ساختارهای کار و... فرجام می یابد. به علاوه دمکراسی می تواند با حضور فعال فرد در جامعه نقش امنیت را از امری حکومتی به امری فرهنگی - اجتماعی بدل سازد.

آن چه ما را به آل احمد نزدیک کرد، جاذبه او در حضور فعال اجتماعی بود. او توانست خود را در مرکزیت جریان روشنفکری دهه های سی و چهل قرار دهد. اما آل احمد با عرضه نظریه غرب زدگی، نه تنها غرب را در حجاب قدرت تحلیل ما قرار داد، بلکه مفاهیم توسعه و تکنولوژی را هم از ادبیات روشنفکرانه ما خارج کرد و به جایش نوعی رادیکالیسم ضد حکومت وقت پدید آورد که نیروی جاذبه اش نقش ما را در آینده ای که در پیش داشتیم، در ابهام فرو برد، به طوری که می توانید آثار آن را به خوبی ببینید.