تحلیل رویدادها

اشاره: در سال ۱۳۸۱، نشست میان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونان و مدیران وی با وزیر صنایع و معادن و معاونان و مشاوران و مدیران او برگزار شد. حاصل این نشست تأسیس شورایی به نام شورای فرهنگ و صنعت بود. ریاست این شورا به دکتر محمدعلی نجفی که از یک سو سابقه فعالیت های فرهنگی را تجربه کرده و چندین سال نیز رئیس سازمان برنامه و بودجه بود رسید. این شورا پس از انجام کارهای مقدماتی میزگردی برگزار کرد که در آن از طیف های مختلف فکری حضور داشتند. عبدالحسین آذرنگ، سیدمحمد اعرابی، مهدی بهادری نژاد، غلامعلی حداد عادل، مسعود نیلی، محسن قانع بصیری و... نخستین هم اندیشی فرهنگ و صنعت را برگزار کردند. در این هم اندیشی که به یک میزگرد تبدیل شد، بحث های مختلفی انجام شد. با توجه به اهمیت موضوع، بخشی از سخنان محسن قانع بصیری از کارشناسان ورزیده در فرهنگ و صنعت را برای اطلاع خوانندگان ارجمند انتخاب کرده ایم که در زیر می آید:در فرصت های بعدی، سخنان دیگر افرادی که در این هم اندیشی حضور داشتند را تقدیم خواهیم کرد. یادآور می شویم، متن حاضر عیناً از کتاب چاپ شده توسط «وزارت صنایع و معادن» درج می شود.

انتخاب «باراک اوباما» سر و صدای زیادی در جهان و امریکا به پا کرد. شاید در آغاز چنین به نظر آید که این ماشین تبلیغاتی بوده است که توانسته است چنین کند، اما واقعیت بسی پیچیده تر از این برداشت سطحی است. برای پاسخ به این پرسش که با انتخاب آقای اوباما جهان وارد چه تحولاتی خواهد شد ناچاریم چند نکته مهم زیر را یادآور شویم.

در میان تمامی مقو لات اجتماعی، هیچ مفهومی‌ چون امنیت مهم و در عین حال دستاویز نبوده است. حتی‌ حکومت‌های بد هم به مدد همین شاخص امنیت اجتماعی‌ است که وجود خود را توجیه‌پذیر می‌کنند. بااین‌حال، امنیت مقوله‌ای بسیار مهم و حساس است و به صورتی‌ کاملا مستقیم با تمامی ابعاد زندگی و تکامل اجتماعی‌ پیوند می‌خورد. باید توجه داشت که همواره آن‌ سیستمی توانایی ایجاد امنیت پایدار برای خود دارد که‌ بتواند در ارتباط با محیط و به سوی اهداف خود، دست به‌ زایش قدرت زند. هر سیستم پایداری می‌تواند، این نوع‌ از آگاهی را از طریق تبلور در سخت‌افزارهای مختلف در درون خود، به صورت قدرت آشکار ساخته و سرانجام‌ از طریق مبادله، به منابع کمیاب لازم برای امنیت خود دست پیدا کند.

برای ایجاد یک ساختار نظری و عملی برای‌ امنیت ملی و منطقه‌ای ناگزیریم به تصویری‌ صحیح از ژئوپلتیک سیاسی-اقتصادی و فرهنگی ایران دست یابیم. به عبارت بهتر سه‌ حوزهء ارتباطی باید برای طرح امنیت ملی ایران‌ در سطح جهانی مورد ارزیابی قرار گیرد: